از سبز به سبز
من در این تاریکی
فکر یک بره ی روشن هستم
که بیاید علف خستگی ام را بچرد.
من در این تاریکی
امتداد تر بازوهایم را
زیر بارانی می بینم
که دعاهای نخستین بشر را ترکرد.
من در این تاریکی
درگشودم به چمن های قدیم ،
به طلایی هایی ، که به دیوار اساطیر تماشا کردیم.
من در این تاریکی
ریشه ها را دیدم
و برای بته ی نورس مرگ آب را معنی کردم.
دوستی پرسید: خوش بخت کیست؟
اندیشناک شدم و پاسخ گفتم: خوش بخت اوست که آرزویی در سر ندارد.
با خود گفتم :بیچاره ما که خوش بخت نیستم.
بیچاره ما که خوش بختیم اما نمی دانیم.
یادداشت خود کشی
خنک آرام چهره ی رود
خواست از من که بوسه ای زنمش
ترجمه ی مرتضی پورسامانی
و این هم متن اصلی شعر سروده ی Langston Hughes
'Suicide's Note'